Ja, het is misschien overdreven om dat woord te gebruiken, maar zo heb ik me alleszins gevoeld.
Ik, die bij hoog en bij laag verkondigde dat ik zelden een verkoudheid heb, had er toch wel één te pakken zeker..
Geen wereldnieuws maar genoeg om me nu reeds vier dagen slecht te voelen en bijgevolg drie nachten nagenoeg niet te slapen.
Overdag kan ik het wel overleven met ernstige hoofdpijn en een loopneus maar 's nachts dreig ik telkens te stikken :p
Nu er in het 'vallingenverhaal' beterschap in zicht is, kreeg ik te horen dat mijn meter opnieuw in het ziekenhuis ligt.
Ditmaal met bloedklonters in haar longen. De tweede opname in haar eerste maand terug in België..
Ik hoop echt dat het voor dat menske ook eens de goede kant zal opgaan...
Om dan nu te komen tot mijn positieve noot in dit bericht:
Voila, deze schat deed me gisteren al het negatieve even vergeten, en gaf me een gelukkig gevoel :)
Hij/zij doet het prima.
Ook hebben we reeds kunnen ontdekken dat het hartje van het kindje zeer goed is en hij/zij twee armpjes en beentjes heeft (wat ook belangrijk is ;) ).
Ik zag zelf een 'mini-handje' in beeld komen met vijf even mini vingertjes.
Fantastisch gewoon!