maandag 23 juli 2012

The countdown

Het is zover. Alle -meest belangrijke- zaken zijn van de baan!
Geboortesuiker ok!
Geboortekaartjes ok!
Geboortelijst ok ok ok!
Registratie ok!

Nu rest ons enkel nog het maken van de valies en het kopen van pampers!
Waar ik deze week toch wel zal aan beginnen.
Aangezien "de laatste maand = de laatste dag" kan ik er maar beter op mijn gemakje werk van maken :)
Wat kijk ik er zooooooooooo naar uit!


Nog 6 weken te gaan!


zaterdag 14 juli 2012

Drukke tijden

Ja, dat zijn het inderdaad..drukke tijden!
Maar daarom is het niet minder leuk :)

Vooreerst een hoop heen en weer geloop om een berg papieren in orde te brengen voor ons kind.
Ja, en dit nog voor het schaapje er is.
Gelukkig gaat het in België allemaal zo snel...

Wat staat er vandaag op de planning?
Doopsuiker en kaartjes!
Wie/wat gaat er mee?:
Mijn ouders: Check
Mijn schoonouders: Check
Mijn wederhelft en ikzelf: (gelukkig ook) Check!
Tekstjes voor op de kaartjes: Check
Meter en peter hun portemonnee?? Euhh, ja, zal ook wel 'check' zijn :p

Het zal een drukke maar leuke namiddag zijn!

Woensdag kunnen we ein-de-lijk onze geboortelijst gaan maken en open stellen.
Wat normaal al een maand geleden moest gedaan zijn. Oeps! (normaal drie maand voor de bevalling).
Maar ja, het was nu eenmaal een koude winter e :) Dus veel zwangeren en uiteraard ook veel geboortelijsten.
Hoe dan ook, woensdag is het ons beurt.
'Trek er maar een goede vier uur voor uit', zei die beste vrouw van de paradisio..
Vier uur??!!
Het zou vooral zolang duren omdat we graag iemand van de winkel hadden om ons te helpen, aangezien het de eerste keer is.
In ieder geval, ik kijk ernaar uit!

Dit zijn overigens de twee grootste zaken die nog moeten gebeuren.

Voor de rest nog wat kleinigheden zoals bekleding voor de parkwieg, kleertjes wassen, nog wat papieren rondsturen, kiné voor mezelf, gynaecoloog, vroedvrouw EN mijn valies maken (voor in het ziekenhuis wel te verstaan!)

 
Voila, ik ben nu al een maand en een half thuis van het werk en die tijd is voorbij gevlogen!
Nog niet teveel stilgezeten dus.

Gelukkig kreeg ik heel veel steun en hulp van mijn ouders!
Ik heb aan hen al veel gehad op alle gebied. Ze steunen mij in alles en ZIJ weten tenminste ECHT hoe ik in elkaar zit. (dit houd ik dan ook sterk in gedachten)
Ik prijs mezelf dan ook zeer gelukkig met ouders zoals hen.


Om af te sluiten:




NOG 7 WEKEN TE GAAN !!!!!!!!!!!


vrijdag 13 juli 2012

What doesn't kill you...


Gemaakt door kankerpatiëntjes in het Seattle Childrens Hospital.

Het zegt genoeg. Sterk vind ik het.