De laatste 14 DAGEN!

Een hoofdje dat mijn blaas gebruikt als kussen.
Handjes die mijn baarmoeder zien als een boksbal.
Een mini lijfje dat -tijdens de hik- mijn buik doet springen.
Een poepje dat mijn maag tot een pannenkoek stampt.
Voetjes die vinden dat ik gerust met wat ribben minder kan.

Achteraf zal ik dit alles enorm missen.
Nu heb ik dit minimensje nog voor mij alleen,
terwijl ik hem binnenkort moet delen met de mensen om me heen..


Nog even in spanning leven,
nadien kunnen we je eindelijk in ons armen nemen!

The countdown

Het is zover. Alle -meest belangrijke- zaken zijn van de baan!
Geboortesuiker ok!
Geboortekaartjes ok!
Geboortelijst ok ok ok!
Registratie ok!

Nu rest ons enkel nog het maken van de valies en het kopen van pampers!
Waar ik deze week toch wel zal aan beginnen.
Aangezien "de laatste maand = de laatste dag" kan ik er maar beter op mijn gemakje werk van maken :)
Wat kijk ik er zooooooooooo naar uit!


Nog 6 weken te gaan!

Drukke tijden

Ja, dat zijn het inderdaad..drukke tijden!
Maar daarom is het niet minder leuk :)

Vooreerst een hoop heen en weer geloop om een berg papieren in orde te brengen voor ons kind.
Ja, en dit nog voor het schaapje er is.
Gelukkig gaat het in België allemaal zo snel...

Wat staat er vandaag op de planning?
Doopsuiker en kaartjes!
Wie/wat gaat er mee?:
Mijn ouders: Check
Mijn schoonouders: Check
Mijn wederhelft en ikzelf: (gelukkig ook) Check!
Tekstjes voor op de kaartjes: Check
Meter en peter hun portemonnee?? Euhh, ja, zal ook wel 'check' zijn :p

Het zal een drukke maar leuke namiddag zijn!

Woensdag kunnen we ein-de-lijk onze geboortelijst gaan maken en open stellen.
Wat normaal al een maand geleden moest gedaan zijn. Oeps! (normaal drie maand voor de bevalling).
Maar ja, het was nu eenmaal een koude winter e :) Dus veel zwangeren en uiteraard ook veel geboortelijsten.
Hoe dan ook, woensdag is het ons beurt.
'Trek er maar een goede vier uur voor uit', zei die beste vrouw van de paradisio..
Vier uur??!!
Het zou vooral zolang duren omdat we graag iemand van de winkel hadden om ons te helpen, aangezien het de eerste keer is.
In ieder geval, ik kijk ernaar uit!

Dit zijn overigens de twee grootste zaken die nog moeten gebeuren.

Voor de rest nog wat kleinigheden zoals bekleding voor de parkwieg, kleertjes wassen, nog wat papieren rondsturen, kiné voor mezelf, gynaecoloog, vroedvrouw EN mijn valies maken (voor in het ziekenhuis wel te verstaan!)

 
Voila, ik ben nu al een maand en een half thuis van het werk en die tijd is voorbij gevlogen!
Nog niet teveel stilgezeten dus.

Gelukkig kreeg ik heel veel steun en hulp van mijn ouders!
Ik heb aan hen al veel gehad op alle gebied. Ze steunen mij in alles en ZIJ weten tenminste ECHT hoe ik in elkaar zit. (dit houd ik dan ook sterk in gedachten)
Ik prijs mezelf dan ook zeer gelukkig met ouders zoals hen.


Om af te sluiten:

NOG 7 WEKEN TE GAAN !!!!!!!!!!!

What doesn't kill you...

Gemaakt door kankerpatiëntjes in het Seattle Childrens Hospital.

Het zegt genoeg. Sterk vind ik het.

Ooo ja hoor, het is vandaag zowaar een zonnige dag! Iets wat 'drukkend' maar we gaan niet zagen e :)

Dus dacht ik bij mezelf "laat ik mij eens gezellig buiten installeren met een goed boek, mijn fles water en de beentjes in de zon".
Klinkt zéér fantastisch, al dacht ik na een kwartier "pff, het is mij hier te warm, laat ik weer binnenkruipen met mijn boeltje".
Zo heb ik ook eens kunnen ondervinden dat ook dit tijdens mijn zwangerschap helemaal anders is.
Terwijl ik vroeger in slaap kon vallen in volle zon bij dertig graden, voel ik mij nu na een dikke tien minuten reeds een gebraden kip.

Enfin, van hierbinnen kan ik er heus ook van genieten. Schuifraam open, een fris windje en een ijsje. Goed genoeg voor mij!
In de late namiddag onderneem ik poging twee.


Ondertussen nog even een prent delen die ik vandaag tegenkwam.

Jooaa, ik kan er mij in vinden!

:)

Een beetje een "excentrieke" 24-jarige dame, maar ik vind ze goed!

30 !

Neen, geen dertig appelen noch peren, maar wel 30 weken zwanger!

Wat is de tijd al voorbij gevlogen!
Klagen mag ik zeker niet, want al bij al heb ik een zalige zwangerschap (eerste twee maand niet inbegrepen).
Er zit een enorm woelewatertje in mij waar ik al erg van hou!
Hij doet het overigens zeer goed! Zit perfect op gemiddelde qua lengte en gewicht (1kg430 en 34 cm).
Bij geboorte zou hij rond de 3kg300 wegen.
Zeer goed dus!

Zijn bewegingen worden met de dag heviger, waardoor ik meerdere malen wel een voet op mijn ribben voel schoppen en dit dan toch wel even 'onaangenaam' is.
Maar ach wat, als het dat maar is :)

Ook ben ik nu al drie weken thuis. Voor mij leek het nog helemaal niet zo lang! Vooral omdat ik nog geen moment stilgezeten heb.
Zaken regelen voor de geboorte, schoonmaken, afspreken met vriendinnen die ik al lang niet meer zag, genieten van een terrasje, lezen,... En oja, nu heb ik eindelijk weer de tijd voor een goed boek!
Ik las er al twee uit (van zo'n slordige 400 pagina's  elk) zonder het goed en wel te beseffen.
Ik heb het erg voor thrillers. Niet het soort thrillers met vampieren (en andere zever).
Ook romans en 'fantasy'- verhalen boeien me echt niet. Na vijf pagina's van zo'n genre lig ik al in slaap.
Enkel autobiografische boeken kunnen me naast (goede) thrillers boeien.
Liefst dan nog een dik boek, waarom weet ik niet meteen, ik vind het gewoon zalig om het in mijn handen te hebben.

Wat staat er nog op de planning?:
- geboortekaartjes en suiker! (o ja daar moet 'dringend' werk van gemaakt worden!)
- geboortelijst
- 4 kinébeurten
- afspraak bij de vroedvrouw voor een rondleiding
- het bedje helemaal klaar zetten
- in augustus alle kleertjes wassen/strijken
- (ook in augustus) mijn valies maken! Waaaaaaaaah spannend!
- op het stadhuis een hoop papieren in orde brengen. Aangezien ze daar niet van de snelste zijn kunnen we er best ook niet te lang meer mee wachten..
- 'zwangerschapszwemmen'! Trouwens, mama, we moeten nog afspreken hiervoor!

Ondertussen niet vergeten genieten van de tijd die er nog is met ons twee :)
Maar, ik zal alvast beginnen met mijn verjaardag goed te vieren :)

Ik zal m.a.w nog weten wat doen de komende tijd.

Zelf kan ik het haast niet geloven dat het binnen twee maand al zover is.
Het leek mij altijd snel te gaan bij andere zwangere dames, maar nu ik zelf zwanger ben vliegt het gewoon voorbij!
Ik geniet dus vooral nog van het gewriemel in mijn buik :)
Al zal ik natuurlijk nog meer blij zijn als ik die druktemaker kan vastnemen :)

En nadien???? Op naar de fitness!
Niet om me gaan 'af te beulen' maar wel om weer in conditie te raken. Want door mijn -toch wel pijnlijke- onderrug is mijn conditie er zwaar op achteruit gegaan.. Moeilijk voor mij aangezien deze vrij goed zat door mijn vele dansen en fitness.

Nu hoor ik sommige denken 'wacht met zoiets te zeggen tot je kind er is, er zal nog maar weinig tijd zijn voor iets anders'.
Wel..ik ben eerder van het principe: 'waar een wil is is een weg'..
Ik heb een serieuze wil, dus die weg zal ik ook wel vinden..
Het is niet omdat je een kind hebt dat je leven plots zal ophouden en je niets meer voor jezelf kan doen. Zo ben ik trouwens ook niet opgevoed.

Dus bij deze, ik vind wel een oplossing.
Daarbij, ik denk iemand te kennen die met veel plezier een kleine twee uurtjes op haar kleinzoontje zal willen passen terwijl ik ga sporten ;) Nietwaar moeder? :p


Maar zover zijn we nog niet, eerst nog wat zaken in orde maken, dan mag ons ventje komen :D

Ja, ik krijg rechtopstaande haren van het vele gezeur..

De laatste tijd lees (of hoor) ik niet anders dan frustraties (die toch nooit zullen opgelost raken), gezeur, klagen en zagen,...

Ik zeg hiermee niet dat ik de eeuwige optimist ben. Helemaal niet.
Maar ondertussen ben ik wel al tot de constatatie gekomen dat klagen makkelijk is, maar dat je -door je meerdere malen vast pinnen op dezelfde frustraties-  geen stap verder komt.
Integendeel, je werkt alleen maar op de zenuwen van mensen rondom jou.
En dan spreek ik deels uit ervaring.

Wanneer je dan de krant open slaat en dingen leest van mensen die plots (zeer jong) overleden zijn bijvoorbeeld, die van het leven genoten, hun steentje hebben bijgedragen, enzoverder.
Dan denk ik soms wel eens..."waar wij ons allemaal zo druk kunnen om maken"..

Ikzelf ben verre van perfect, heb al bepaalde zaken 'mispeuterd' in mijn leven, zal dingen doen die in sommige mensen hun ogen 'slecht' lijken, ik ben geen primus, geen handige harry, ben zeer temperamentvol, ik heb lak aan commentaren van andere mensen. Of die nu persoonlijk tegen mij gezegd worden of 'achter mijn gat'.

Maar ik geniet wel van het leven op mijn manier (en vind dit goed zo), ik hou enorm van mijn job en de dingen die ik tot hiertoe heb bereikt, ook al was het af en toe met een omweg.
Ik probeer positief tegen het leven aan te kijken, ook al lopen er vele zaken mis, waar ik niet altijd -rechtstreeks- kan aan doen.


Geluk maak je deels zelf..frustraties daarentegen ook.

Klaar voor de eindsprint!

Wat is het lang geleden dat ik nog iets schreef!
Ik geloof dat ik vooral door een gebrek aan tijd niets meer liet horen.
Of soms ook wel een gebrek aan 'goesting' :)

Ondertussen zijn we juni. Lente. Tenminste dat denk ik. Je zou me kunnen vertellen dat het herfst is...en ik zou het geloven.

Mijn zwangerschapsverlof is deze week ook officieel van start gegaan. Hoera.
Woensdag 6juni was dé dag!
Nu ben ik nog drie maandjes thuis om alles (verder) te regelen vooraleer mijn kleine schat er is.
Hopelijk blijft hij dan ook nog even waar hij is tot eind augustus/begin september. Want mama en papa hebben nog wat werk voor de boeg :)

Gelukkig heb ik na de bevalling ook nog tijd om van mijn eerste kindje te genieten!
Ik hervat het werk dan ook maar eind februari/begin maart.
Dus: genieten geblazen!

Wat zal dat genieten inhouden?:
1. gewoon samen zijn met mijn zoontje en vriend
2. wandelingetjes maken met ons drie
3. op bezoek gaan bij mijn ouders, schoonouders, meme, pepe,...
4. veel bezoek krijgen...uhum :p
5. mijn zoon gaan voorstellen op het werk!
6. gaan winkelen met mijn zus. Wedden dat zij met de buggy zal willen rijden?
7. een weekje centerparcks in (eind)november. Samen met mijn ouders, zus, schoonbroer en mijn twee schatten!
8. watergewenning met de zoon in centerparcks :p

Kortom, veel te veel om op te noemen.

Die mooie momenten probeer ik me dan ook voor ogen te houden wanneer het even minder gaat..

To do deze maand: geboortelijst gaan opstellen!

Het aftellen is begonnen!

Jawel, u leest het goed, ik ben aan het aftellen.

6 juni is dé dag. Mijn laatste werkdag!
Neen, ik heb mijn C4 niet gekregen, ik ga 'gewoon' in zwangerschapsverlof.
Wat zal inhouden dat ik 7,5 maand thuis ga zijn! Jiha! (3 maand voor de bevalling, en een kleine vijf maand erna).

Begrijp me niet verkeerd, ik doe mijn job heel graag. Maar werken in psychiatrie terwijl je zwanger bent mag je blijkbaar ook niet onderschatten.
Van vermoeidheid heb ik dan ook zeer fel last dus ja..ik kijk ernaar uit om mijn dagen iets rustiger in te delen.
Waarmee ik niet bedoel 'ik hang de tamzak uit en doe met hele dagen niets meer'.
Neen, ik heb nog werk genoeg voor mijn kleine spruit er is!
Natuurlijk zal ik ook wel genieten van de zomer (tenminste als het weer wat meevalt).

DUS: nog 34 werkdagen tot 6 juni! Hahah! Om dan op 6 september mijn woelewater in mijn armen te hebben! :) (en mijn/ons leven helemaal zal veranderen:p)

Het is een...

Jongen!!

Ja hoor, we zijn dolgelukkig nu we een zoontje krijgen! Het was trouwens erg goed te zien op de echo. Haha, hoe schattig :p

Nu heb ik reeds van in het begin van mijn zwangerschap gezegd: 'het wordt een jongetje, zeker weten'.
Ik voelde het gewoon.

In andere 'fabels' geloof ik nu eenmaal niet. Zoals daar zijn:

'o als het een jongen is staat je buik meer op een punt' ...Nu ben ik zo rond als rond kan zijn..

'bij een jongen heb je een minder mooi vel'...Ik heb daar wel een beetje last van maar bij mij komt dat puur van het drinken van gewone melk. Ik kan er niet zo goed tegen waardoor ik bolletjes krijg, plekjes,..nu probeer ik toch melk te drinken omdat ik vind dat een kind dit nodig heeft. Al wissel ik tegenwoordig af met soja (wat ik vroeger dronk).

En zo zijn er nog vele -naar mijn mening- fabeltjes.

Ik zeg altijd: 'wat komt dat komt, de natuur kan je op dit vlak niet beïnvloeden'
Toch niet als je bij de natuurlijke manier blijft.

Zelf had ik geen voorkeur qua geslacht. Jongen of meisje, allebei zéér welkom!
Sommige mensen hebben dat wel. Mijn mama wou heel graag jongens...Nou ja, het zijn drie meisjes geworden :p Maar ze is gelukkig met ons. Tenminste dat zegt ze toch:p (grapje ee)

Zo zie je maar dat je het niet kan kiezen of bepalen.
Ons mini-mensje koos ervoor om een jongetje te worden, en ik ben er al enorm fier op!
Hij doet het erg goed, alles loopt vlot en het zal een tof kereltje worden :)

Lang leve het goede weer!

Blinken dat het hier doet....! :p


Ja dames en heren, vandaag begon ik aan de lenteschoonmaak. Oke oke, ik weet dat het nog niet echt lente is, maar dat doet er niet toe.
Wat er toe doet is dat ik van 8.00 tot 14.00 ben bezig geweest met alles grondig te poetsen. En het resultaat mag gezien worden.

Nu ben ik niet meteen de meest intensieve 'kuiser' maar nu vond ik toch dat het tijd werd dat mijn dweil nogmaals het daglicht zag.

Haaaaa, mijn schuifraam open, een fruitsapje en de vogeltjes die fluiten. Wat wil een mens nog meer?

Dit weekend zal het trouwens ook zeer aangenaam weer worden. Genieten dus!

Wat kijk ik al uit naar de zomer...zon, vogeltjes, wandelingen, het buitenleven, sangria, zee, strand,...
Nou ja, zonder sangria dan :p

Zo, eventjes dit kort bericht, nu ga ik verder genieten van de rest van mijn vrije dag.






Doei!

In wat voor een wereld leven wij??!!!

Deze blogtitel nav het lezen van dit artikel:


http://www.hln.be/hln/nl/38/Kinderen/article/detail/1402010/2012/02/29/Pasgeboren-baby-s-doden-is-net-hetzelfde-als-abortus.dhtml



Ik citeer even:

Gevallen van abortus
Daarom menen ze dat je een pasgeboren kind geen schade berokkent op moreel vlak door te voorkomen dat ze zich ontwikkelen tot de potentiële persoon. Daarom zou een zogenaamde 'abortus na de geboorte', het doden van een boorling, toegestaan moeten worden in alle gevallen waar dat bij abortus het geval is, ook wanneer het kind niet gehandicapt is.

-Dit is nog maar kleine nonsens van een artikel waar het vol staat met harde woorden...-


Gaan we echt naar een wereld waar alles kan, alles mag, er voor alles een uitleg is en alles 'normaal' is??!!!
Pfft mijn hart breekt ervan. Sukkelaars.


Als je dan toch geen kinderen wil, neem dan je voorzorgen..Wanneer er dan sprake is van ''een accidentje'' sta het dan af voor adoptie..
Wat ze verkondigen in dit artikel staat voor mij gewoon gelijk aan moord...


Dit moet kunnen, beweren dan "experts" van de universiteit in oxford...
Ik vraag me serieus af waar die hun verstand terug te vinden is..

Mijn eerste 'haaksel' !

Ja mensen, het is zover, ik raakte aan het haken!

Al zeg ik het zelf, voor mijn eerste keer, is het eindresultaat niet slecht :)
Ik maakte een 'aardbeienmutsje' voor mijn lieve schat, die nu nog warm in mama's buik zit ;)
Zo een aardbeienmutsje zag ik eens op tv bij een pasgeboren kindje. Duidelijk ook een muts die oma gemaakt had ;)

Dit is het resultaat:


Geen 'meesterwerk', maar toch ben ik er gelukkig mee.



Mijn volgende stap is mutsjes maken voor het poekie project.
Ik dacht om er enkele te maken in de leukste kleurtjes. Dit voor kindjes die door kanker hun haren kwijt zijn.
Ik zie wel wat het geeft, ik wil het alleszins proberen!

Mijn positieve noot.

Wat zijn de afgelopen dagen al 'miserabel' geweest.
Ja, het is misschien overdreven om dat woord te gebruiken, maar zo heb ik me alleszins gevoeld.

Ik, die bij hoog en bij laag verkondigde dat ik zelden een verkoudheid heb, had er toch wel één te pakken zeker..
Geen wereldnieuws maar genoeg om me nu reeds vier dagen slecht te voelen en bijgevolg drie nachten nagenoeg niet te slapen.
Overdag kan ik het wel overleven met ernstige hoofdpijn en een loopneus maar 's nachts dreig ik telkens te stikken :p

Nu er in het 'vallingenverhaal' beterschap in zicht is, kreeg ik te horen dat mijn meter opnieuw in het ziekenhuis ligt.
Ditmaal met bloedklonters in haar longen. De tweede opname in haar eerste maand terug in België..
Ik hoop echt dat het voor dat menske ook eens de goede kant zal opgaan...


Om dan nu te komen tot mijn positieve noot in dit bericht:


Voila, deze schat deed me gisteren al het negatieve even vergeten, en gaf me een gelukkig gevoel :)
Hij/zij doet het prima.
Ook hebben we reeds kunnen ontdekken dat het hartje van het kindje zeer goed is en hij/zij twee armpjes en beentjes heeft (wat ook belangrijk is ;) ).
Ik zag zelf een 'mini-handje' in beeld komen met vijf even mini vingertjes.

Fantastisch gewoon!

"De mens is oppermachtig"... + mijn nood aan vitamine D

"De mens staat bovenaan", een uitspraak die ik dit weekend (opnieuw) hoorde.

Dit n.a.v. een gesprek over vegetarisme, DZV,..

Normaal gezien zou ik hier niet op reageren, voornamelijk omdat het onbegonnen werk is om hen van het tegendeel te overtuigen..Maar nu kon ik het mij echt niet laten.

De mensen staan heus niet 'boven' de dieren. Velen denken dat omdat ze sommige dieren gewoon doodknallen, ze op andere (gruwelijke) manieren om het leven brengen en vervolgens opeten.
Dit geeft hen dan vaak het gevoel van 'zie je wel, wij staan duidelijk bovenaan'.

Dan denk ik:"zet diezelfde jager nu eens zonder geweer of andere dodelijke wapens in de vrije natuur, we zullen dan zien of de mens nog steeds de bovenhand heeft"..

Persoonlijk vind ik dit zinloze en irritante gesprekken.
De mens is uiteindelijk maar een miezerig iets op een grote wereldbol..


"Mijn nood aan vitamine D"

Hier heb ik de laatste tijd veel behoefte aan: ZON!
Oooooooo ja, heerlijk in het zonnetje vertoeven, een wandeling maken, een ijsje eten,...

Nu zijn wandelen en ijsjes eten dingen die je het hele jaar door kan doen, maar in de zomer geniet ik er des te meer van.
Gewoon licht gekleed een 'terrasje doen',.. te zalig voor woorden ;)

Deze zomer ga ik er trouwens dubbel en dik van genieten. Hierbij hoop ik dan ook dat de zon wat zal tevoorschijn komen hier in ons 'belgenland'!

DZV

Dagen zonder vlees...

Ja, het was iets om over na te denken.
Eerlijk gezegd zou ik hier meteen aan deelgenomen hebben..indien ik niet zwanger zou zijn.

Want, weet je, van vegetarisme (of zij het nu 40 dagen geen vlees eten) heb ik weinig kaas gegeten.
Heb er geen ervaring mee, of laat ik zeggen: 'geen goede ervaring'.
Om nu meteen alles van vlees te schrappen...mmmm NU niet.

Wél wil ik deze 40 dagen minder vlees eten.

Ter compensatie denk ik er wel erg over na om na mijn zwangerschap 80 dzv te organiseren, voor mezelf :).
Tijdens de drie maanden -die ik thuis ben vóór de bevalling- heb ik genoeg tijd om me grondig te verdiepen in vleesvervangers enzoverder.

Want minder vlees -of geen vlees- eten is wel iets zeer goed, maar je moet wel genoeg vervangproducten + kennis hebben in de plaats ;)

'prémaman'

Hoe kon het ook anders dan dat mijn 'eerste echte' bericht het volgende zou zijn:


Jawel, ik word mama!
Zéér fiere mama wel te verstaan.
Ondanks alle vervelende kwaaltjes van de eerste twee maanden, kan ik er na drie maand helemaal van genieten!

Want ervan genieten 'moet'. De tijd vliegt zodanig snel dat het lijkt alsof het gisteren was dat ik voor de eerste maal een clearblue-test in mijn handen had. Die dan nog positief was :)

Na die positieve test waren het nog zes lange weken wachten voor ik de eerste keer bij de gynaecoloog kon.
Ook dit was een mooie ervaring:
"Dan gaan we nu eens kijken naar het vruchtje''..... ''Dat is een perfect vruchtje''
''Nu even naar het hartje luisteren''.....een zaaaaaaaalig geluid dat niet te beschrijven was/is!

Eenmaal terug in de auto kreeg ik de tranen in de ogen. Van geluk wel te verstaan.
Plots drong het door;
'Ik ben geen meisje en hij geen jongetje meer, we worden gewoon mama en papa'!





Komende maandag krijgen we hem/haar opnieuw te zien! Woehoew!


In ieder geval, deze kleine spruit is meer dan welkom in een warm en liefdevol nest!
Met: fiere ouders, allicht even fiere meter(s) en peter(s), tante(s) Nicki en Evi, nonkel(s) Sven en Marco, ...


Ik zou nu al mijn leven geven voor dit kleine 'garnaaltje' :)


Ps: ik voel dat het een klein jongetje gaat zijn. Hihi!

Ik hoop jullie in de toekomst allemaal te kunnen boeien met mijn berichten!
Veel leesplezier ;)